Czy wiecie… - odc. 5

W latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia wiele parafii w Polsce praktykowało tzw. wczesną  komunię świętą, czyli dopuszczanie do sakramentu Eucharystii dzieci nawet pięcioletnich. Do  zwolenników tej praktyki zaliczał się już znacznie wcześniej papież Pius X (o nim więcej w poście z 2 października – Czy wiecie… - odc. 1), a także papież Jan Paweł II.

Obecnie praktyka wczesnej Komunii nie jest w Polsce zbyt powszechna. Jednak ma wielu zwolenników, którzy argumentują, że dziecko ma prawo brać pełen udział we mszy świętej zgodnie ze słowami konsekracji: „Bierzcie i jedzcie wszyscy”, czyli także dzieci. Ponadto wśród zalet wczesnej Komunii wymieniają m.in. indywidualne podejście do dziecka, większe zaangażowanie rodziców w przygotowania i zdecydowanie mniejsze skomercjalizowanie tej uroczystości (mniejsza waga przywiązywana do strojów, prezentów, przyjęć w restauracjach).

Przeciwnicy komunii dla pięcio-, sześciolatków poddają w wątpliwość, czy dziecko w tak młodym wieku da się należycie przygotować do tego sakramentu. Twierdzą, że tworzy się niepotrzebne elity, dokłada pracy duszpasterzom, a rodzice, na których barki spadłoby w dużej mierze przygotowanie dziecka do komunii, w większości przypadków nie staną na wysokości zadania.

Pewnie, jak zwykle, prawda jest gdzieś pośrodku. Jakie jest Wasze zdanie?

Jeśli zainteresował Was temat wczesnej Komunii, to więcej znajdziecie na www.wczesna-komunia.com.pl

Przeczytajcie także ten artykuł  http://www.gazetawroclawska.pl/artykul/1025015,we-wroclawiu-pierwsza-komunia-juz-w-przedszkolu-to-decyzja-arcybiskupa,id,t.html

Czy wiecie... - odc. 4

Karol Wojtyła przystąpił do I komunii świętej w dziewczęcych pantofelkach. Dlaczego?

Otóż matka Karola Wojtyły już będąc w ciąży wiedziała, że urodzenie dziecka może zagrozić jego zdrowiu i jej życiu. Po narodzinach Karola, zdrowego i silnego, jej stan pogarszał się z roku na rok. Zadbała jednak m.in. o nauczenie syna pierwszych modlitw. Wspierała, gdy chciał zostać ministrantem. Bardzo czekała też na dzień, w którym Karol przystąpi do I komunii św. Nie doczekała. Zmarła w kwietniu 1929 r., a w maju była komunia Karola. Rodzinie pogrążonej w żałobie umknęły komunijne zakupy dla chłopca. Zajęła się nimi sąsiadka, której córka także przystępowała do I komunii św. Ponieważ w wadowickich sklepach zabrakło białych bucików, sąsiadka poprosiła o pomoc handlarza, który z Bielska przywiózł dla Karola… białe dziewczęce buciki na pasek. I tak oto przyszły papież poszedł do I komunii św. w pantofelkach.

Komunijne wspomnienia

Jesienna pogoda za oknem skłoniła nas dziś do wspomnień sprzed lat. Cofnęliśmy się do maja 1981 roku. Czy moda komunijna zmieniła się aż tak bardzo? Osądźcie sami. I śledźcie nasz profil na FB, bo tam będą się pojawiły kolejne odkurzane z albumów rodzinnych zdjęcia.

Zobacz więcej zdjęć z 1981 roku  - kliknij tutaj.

Czy wiecie… - odc. 3

Stroje komunijne

Biały strój nie jest ewangelicznym wymogiem. Ale jest zwyczaj ubierania się na biało podczas różnych uroczystości kościelnych, np. podczas I komunii świętej i ślubu.

Biały jest kolorem czystości i niewinności, a także szlachetnych zamiarów. Jest barwą radości (oznacza się nią radosne święta) i mądrości. Dla chrześcijan biel symbolizuje Boga Ojca i kapłanów jako Jego przedstawicieli. Oznacza źródło życia, prawdę i zwycięstwo dobra nad złem i śmiercią.

A wiecie, że w początkach chrześcijaństwa, biały był kolorem żałoby?...

Czy wiecie... - odc. 2

Czy wiecie, kto jest patronem dzieci przystępujących do I komunii świętej?

Otóż, na początku XIV wieku w rodzinie włoskich arystokratów urodziła się jako jedyne dziecko Imelda Lambertini. Rodzice dziewczynki, bardzo pobożni katolicy, byli znani z niesienia pomocy upośledzonym. Matka od początku uczyła córkę kultu Najświętszego Sakramentu. Imelda już jako mała dziewczynka bardzo chciała przyjąć Eucharystię, jednak ówczesne prawo kościelne zezwalało na przystępowanie do tego sakramentu dopiero po 14 roku życia.

W wieku 9 lat Imelda wstąpiła do klasztoru sióstr Dominikanek, jednak nadal nie wolno jej było przyjąć komunii świętej, a tym samym w pełni uczestniczyć we mszy świętej. Pewnego dnia, w przeddzień święta Wniebowstąpienia Pańskiego, podczas modlitwy w kościele nad Imeldą pojawiła się jaśniejąca blaskiem hostia. Zobaczyły to inne siostry z klasztoru i uznały, że to sygnał od Boga, by spełnić pragnienie 12-letniej wówczas Imeldy. Po przyjęciu sakramentu Eucharystii od kapłana Imelda zmarła z miłości do Pana Jezusa w Eucharystii. Została pochowana w klasztorze Dominikanek w Val di Pietra pod Bolonią. Obecnie relikwie Imeldy (jej ciało nie uległo rozkładowi) spoczywają w kościele Św. Zygmunta w Bolonii.

W XVI wieku ogłoszono Imeldę błogosławioną, a w XIX wieku zaczęto czcić jako patronkę dzieci pierwszokomunijnych, ze względu na wyjątkową miłość ku Eucharystii. 

Czy wiecie... - odc.1

Do I komunii św. nie od zawsze mogły przystępować dzieci. Przez setki lat nie był określony wiek, w którym można było przystąpić do tego sakramentu. Trudności stwarzała m.in. rozbieżność w opiniach, czy dziecko może spowiadać się i przyjmować Eucharystię jednocześnie. Pewne było, że I komunia św. wymaga dojrzałości i świadomości, ale kierując się wskazówkami „Katechizmu rzymskiego” kolejne synody przesuwały wiek komunijny – od 7 do nawet 16 roku życia.

Przeszkodę stanowiło też niedostateczne przygotowanie dzieci przez dom i przez szkołę do sakramentu. Wiele dzieci nie uczęszczało do szkół, bowiem obowiązek katechizacji został wprowadzony przez Sobór Trydencki w XVI w., a obowiązek nauki w ogóle wprowadzono dopiero w XVIII w. Kolejnym aspektem nie sprzyjającym przygotowaniom do komunii były finanse – za przystąpienie do komunii trzeba było płacić podatek.

Dopiero w 1910 roku papież Pius X określił wiek i program przygotowań do I komunii św. Wydał on dekret, który nie wprowadził wprawdzie wielkich zmian, jednak ustalił wiek dziecka pierwszokomunijnego na około 7 lat, czyli czas, w którym dziecko zaczyna myśleć logicznie, a jeszcze zachowuje niewinność uzyskaną podczas chrztu. 

www.bamaxnet.pl